Ha Frederika,
Alles goed? Ik zag dat jullie weer een prima druivenoogst hadden vorig jaar. Geweldig, wij zijn nog niet zo ver. Maar ik moet zeggen: de groente- en fruitfabriek, waarvan sommige teeltcontainers nog afkomstig zijn van het legendarische
Ik wilde je advies vragen. Zoals je weet is
Het is nog de vraag of de dieren het op de lange duur gaan redden. Hun bioritme lijkt verstoord en het
Of ze later voor consumptie gebruikt worden, zoals bij jullie in Noorwegen, is trouwens onzeker. De meeste mensen hier walgen van het idee om vlees te eten. Barbaars, smerig en bovendien gevaarlijk, vinden ze, je zou er zo maar enge ziektes van kunnen oplopen. Vis, melk en eieren: ook daar griezelen ze van. Ze prijzen zich gelukkig met smakelijke biefstukken, saucijzen en tartaar uit de eiwitfabriek in
"Hoe dan ook, er lopen hier nu grazers, de lol is eraf."
Maar er is een minderheid die pleit voor, wat men noemt, een holoceen dieet of holodieet1Een dieet dat begin tweeëntwintigste eeuw voornamelijk geprogageerd werd door de luddifiten, een levensbeschouwelijke protestgroep die zich inzet voor individuele vrijheid en zich verzet tegen de dominantie van machtige families in de
Hoe dan ook, er lopen hier nu grazers, op zich een mooi gezicht. Maar de lol is eraf. De stank was afgelopen zomer niet te harden omdat alle keutels, flatsen, vijgen en vlaaien blijven liggen. Er zijn namelijk geen bodemdieren die ze afbreken, al helemaal niet in het tempo waarmee de grazers de boel onderschijten. Het gras raakt verstikt. Natuurlijk, we hadden het kunnen en moeten zien aankomen, maar we hebben het niet willen weten. En nu zitten we diep in de stront.
Je raadt het al: ik kreeg de vraag op mijn bordje wat we eraan kunnen doen. Het spul ophalen en afleveren bij de kringloopfabriek, waar ze mestkorrels maken uit onze ontlasting, is geen optie. Het land is uitgestrekt en veelal moeilijk toegankelijk. Bovendien kan de apparatuur de mest van pure graseters waarschijnlijk niet aan.
Nu heb ik bedacht om mestkevers in te zetten, die eten immers mest en werken het onder. Ze komen van oudsher wereldwijd voor – behalve op Antarctica. We moeten ze dus invoeren en daar wilde ik graag je mening over. Ik heb informatie verzameld en de catalogus van het E.O. Wilson Instituut doorgespit2Het E.O. Wilson Instituut voor Biodiversiteit stond in het binnenland van Groenland. Het is vernoemd naar mierendeskundige Edward Wilson, die als een van de eersten waarschuwde voor het verlies van plant- en diersoorten en de term biodiversiteit bekendmaakte. Het instituut is opgericht in 2089, toen paniek over de achteruitgang van biodiversiteit wereldwijd toesloeg. Het is een vervanging en uitbreiding van de Wereldzadenbank die in de eenentwintigste eeuw op Spitsbergen was gevestigd. Bij -20°C bewaart men er schimmelsporen, plantenzaden en dierlijk materiaal (voornamelijk bevruchte eicellen). Voor veel soorten kwam het instituut te laat.. Ze hebben materiaal van zo’n honderd mestkevers, vooral Amerikaanse en Europese soorten. Welke zouden geschikt zijn? De kevers pakken niet elke hoop mest aan, zoals ze vroeger in Australië hebben gemerkt, ze hebben strikte voorkeuren.
De pillendraaiers of scarabeeën zijn het leukst. Zij maken een flinke bal van een klont mest en rollen die in een strakke lijn weg van de grote hoop door zich op zon, maan en Melkweg te oriënteren. Ze ploeteren onverstoorbaar met hun bal door kuilen en over bobbels. Ik zou ze hier dolgraag hebben. Helaas zijn het soorten uit warme streken, dus ze vallen af.
"Hoe meer ik over hen leer, hoe enthousiaster ik word."
De meeste koude mestkevers zijn Aphodius-soorten, die hun leven in een mesthoop doorbrengen. Maar die ogen nogal fragiel, dus ik betwijfel of ze zich in onze ruige wereld kunnen handhaven. Bovendien knagen sommige soorten ook aan graswortels.
Grotere, robuuste kevers zijn Geotropus-, Onthophagus- en Typhaeus-soorten, prachtige zwarte beestjes met een blauwe of groene glans. Ze graven een gang naar beneden en op een bepaalde diepte maken ze zijgangen. Elke zijgang stoppen ze vol mest, die ze uit een hoop hebben gehaald, en ze leggen er een eitje bij. De larve die uit zo’n eitje komt, eet zijn mestvoorraad op. Ook volwassen kevers eten mest. Dat weet jij natuurlijk allemaal al, maar hoe meer ik over hen leer, hoe enthousiaster ik word. Het lijken me ideale kandidaten en er zijn veel soorten verkrijgbaar, maar de winter is hier misschien te koel voor hen. Wat denk jij?
Ik vraag me nog wel af of mestkevers een plaag kunnen gaan vormen. We hebben hier geen insectenetende vogels en vleermuizen om ze onder controle te houden. Nog niet. Ze zullen vast wel komen, trekvogels kunnen hun route verleggen en vleermuizen zijn goede kolonisten die dit nieuwe leefgebied vast weten te vinden. Dat hopen we tenminste wel, want huisvliegen zijn er al en die kunnen behoorlijk lastig zijn.
Alvast dank voor het meedenken. Ik hoop echt dat we dit voorjaar nog een oplossing vinden.
Ik moet er trouwens niet aan denken wat er gebeurt als veel grazers doodgaan. Er zijn hier geen aaseters die de kadavers zullen opruimen. Nou ja, eerst die stront maar.
Groetjes, Janna
