Rockefeller Plateau, zuidkust van Marie Byrdland. Verslag voor Byrdland Geological Carbon Sequestration (BGCS) ten behoeve van de exploitatie van het Rockefeller Plateau.1In 1934 ontdekt door admiraal Richard E. Byrd en vernoemd naar zijn sponsor John D. Rockefeller jr, de zoon van de Amerikaanse oliemagnaat John D. Rockefeller sr.
Teamleider: Joni Zing. Geologisch metamorfologist: George Ankunialuk.2Zoon van burgemeester
3 november 2118
Vandaag hebben we de eerste dieptescanners voor spectroscopische analyse geïnstalleerd. De expedrones zijn boringen begonnen op twaalf verschillende locaties. Het Rockefeller Plateau bevat een aantal kansrijke basaltformaties. Als de modellen kloppen, kunnen Rubel en BGCS hier binnenkort een hele berg noordelijk kapitaal naartoe slepen. Dan gaan we hier megatonnen koolstof uit de atmosfeer pompen. Voorlopig zal het hier met juridische barrières voor GCS wel meevallen. We zitten hier niet op de gasvelden van de Noordzee.
16 november 2118
Vanmiddag ontdekte George een fossiel in een Jura-sediment, dicht aan het oppervlak, vlak bij de resten van het oude Byrd Surface Camp.4Het Byrd Station, of Byrd Surface Camp, was een onderzoeksstation van de VS, opgericht in de zomer van 1956-’57. Hij hoopt op een cryolophosaurus, een zeven meter lange jager van een halve ton. Morgen graven we de hele bende in één keer uit. Als het echt een cryo is, kunnen we de Universiteit van Ushuaia misschien zo gek krijgen om te betalen voor verder onderzoek, maar wij verliezen geen tijd aan hobbyisme. Die dino’s liggen er al meer dan honderd miljoen jaar en kunnen nog wel een paar maanden wachten. George baalt.
22 november 2118
De boorkern van site 23 bevestigt een deel van onze verwachtingen. De modellen suggereren dat er op het plateau ruimte is voor minstens vijftien opslagvelden. Rubel weet wel waar hij mee bezig is. Nu is het wachten op de politici om de claims te legaliseren.52120, legalisering van claims op
2 december 2118
George heeft vannacht de scanners gebruikt om de cryo te renderen. Wat een monster! Tussen de opgevouwen nekwervels is de schedel goed bewaard gebleven, voor minstens tweehonderd miljoen – 200.000.000! – jaar. George denkt dat het een vrouwtje is, maar hij is ook geen expert. Ooit kroop dit hoopje botten door de dichte begroeiing van een tropisch Antarctica. Ooit, toen de boel hier nog dichtbij de evenaar lag. George vindt het fantastisch: ‘Geef ons nog paar eeuwen en de palmbomen groeien hier weer,’ roept hij; ‘wereldbouwers zijn we!’
‘Geef ons nog paar eeuwen en de palmbomen groeien hier weer!’
13 december 2118
Jack Rubel van BGCS is vanochtend geland op Hull Glacier Airport. Hij komt zelf een kijkje nemen. Vandaag hebben we met het team de belangrijkste resultaten van de eerste maand op een rijtje gezet. Pratik is begonnen om de data van de expedrones te verwerken. De eerste resultaten zien er hoopvol uit. Geen nieuws uit Ushuaia.
15 december 2118
Rubel was er vandaag. Precies wat ik verwachtte bij een nazaat van zo’n familie. Gek genoeg toonde hij weinig interesse voor de meetresultaten, des te meer voor de hanekam van de cryo. Hij zit blijkbaar goed in z’n dino’s en kon niet ophouden over de kuif van een of andere twintigste-eeuwse entertainer – ‘Elvisaurus’ zouden ze de cryo genoemd hebben.
‘Hoe konden deze sauriërs miljoenen jaren het leven op Aarde domineren en is onze soort na driehonderd duizend aangekomen bij de Laatste Generatie?’
Pratik weet zich geen raad met de fossiele vleeseter. Hij komt uit een familie van Abrahamisten. Zijn God staat klaar om het licht uit te doen in dit wereldse theater. Ik vraag hem: ‘Hoe konden deze sauriërs meer dan tweehonderd miljoen jaar het leven op Aarde domineren en is onze soort na een schamele driehonderd duizend aangekomen bij de Laatste Generatie?’ Hij weet het ook niet. ‘Wat zijn wij dan,’ denk ik als ik in mijn hut lig, ‘een mislukte evolutionaire nawee?’
4 januari 2119
We hebben de afgelopen drie weken negen verschillende basaltformaties geïdentificeerd die dicht genoeg tegen het oppervlak liggen. Komende maand installeren we in een aantal boorputten high-press injectors voor GCS-tests. Straks maken we ons eigen kalksteen onder het plateau, maken we in maanden waar de oude zeeën miljoenen jaren voor nodig hadden. George is niet eens zo gek met zijn ‘wereldbouwers’.
21 januari 2119
Ik twijfel over de stabiliteit van het Rockefeller Plateau. De permafrost onder het kamp is verzakt sinds we zijn begonnen. Dooi heeft ingezet met de hoge zomertemperaturen. Het basalt moet onder druk blijven staan als we gaan pompen. De technici van BGCS maken zich geen zorgen, laten ze weten. Als de zomerzon in oktober weer verschijnt, beginnen zij met bouwen. Ushuaia heeft geen interesse voor de cryo, maar Rubel wil haar naar Ullaakuut halen, als mascotte voor het nieuwe Antarctica. Het fossiel wacht nog wel even, verpakt in twintig ton kalksteen.
3 februari 2119
Laatste dagen! De helft van de expedrones is gisteren opgehaald, de rest volgt vandaag. We hebben nog drie dagen om het kamp op te doeken. Nu Pratik en ik alle resultaten nog een keer doorspitten, zakt de moed me in de schoenen. No way dat we hier alle vijftien putten kunnen slaan. Sites 27, 38 en 54 zijn nu al instabiel, maar George blijft optimistisch. Zijn familie in Ullaakuut heeft al stevig ingezet op de groei van een GCS-industrie op het plateau.
8 februari 2119
It’s a wrap. De laatste modules staan klaar voor de airlift. Een ijskoude wind jaagt over de vlakte van het plateau. Dit ijzige intermezzo in de geschiedenis van Antarctica loopt op z’n einde. De palmbomen zijn nog niet terug, maar die komen nog wel. De cryo is niet verplaatst, misschien is Rubels enthousiasme bekoeld. George kijkt mismoedig hoe haar kalkstenen verpakking alweer wegzakt in het smeltende ijs.
